In 2021 is het echt even aanders carnaval geweest. Daarom waren er ook geen sauwelavonden. De sauwelaars hopen hun energie op en maken er in 2022 weer een spetterende show van. We zien jou dan ook weer graag terug in januari 2022 in de Boodschap.
Ans Geerts is in 2020 uitgeroepen tot de Oppersauwelaar van het Wringersgat. Met haar typetje ‘Aant as sollicitaant’ besloot ze een gooi te doen naar de baan van burgemeester. Op 11 januari is ze in haar elfde jaar als sauwelaar tot Oppersauwelaar uitgeroepen en op diezelfde avond ook nog eens als dagsauwelaar. Ans Geerts had veel redenen om feest te vieren. Feest was er ook voor de andere dagsauwelaars: Annelie Reuser op donderdag en Piet Reinieren op vrijdag. Een andere feestvierder was Hans Mallens, die dit jaar zijn zilveren jubileum vierde.
Door Brigitte Laurijsen
De grote zaal van Cultureel Centrum de Boodschap was ook dit jaar de locatie waar de sauwelton met daarop de rode lamp op het podium stond. Achter de ton een kleurrijk decor met stoelen waarop de nieuwe prins Frank d’n Irste, zijn adjudant en de leden van de raad - dit jaar iets minder dan elf - plaats namen. Voordat de sauwelaars een voor een langs de vele rijen met publiek de trap af daalden, hield presentator Bas Verheij een welkomstwoord. Ook de prins hield een korte toespraak, waarin hij iedereen geluk en gezondheid toe wenste.
Feestelijk
Bas en Frank lieten weten dat 2020 een feestelijk sauweljaar is. Het vijftigste sauweljaar namelijk, met als jubilarissen Hans Mallens (vijfentwintig sauwels) en Ans Geerts (elf sauwels). Volgens Bas en Frank is het Rijense carnaval met het daarbij behorende sauwelspektakel springlevend. Met drie vrijwel volle zalen en maar liefst acht sauwelaars - één meer dan vorig jaar - zit daar ook wel een kern van waarheid in. En…in het kader van 100 jaar vrouwenkiesrecht ook een vrouwelijke meerderheid: vijf vrouwen en drie mannen.
De eerste vrouw: Ans Geerts. Jubilaris, dagsauwelaar en Oppersauwelaar. Waarom? Omdat ze met haar typetje ‘Aant as sollicitaant.’ niet alleen het publiek, maar ook de vakjury aan het lachen kreeg. De ondertitel van haar sauwel: Ze heej al veul baontjes bij de geminte gehad en wil nou as burgemister op pad.’ Het begin van haar sauwel: ,, Goedenavond, ik hoorde dat onze burgemeester er mee ging stoppen. Ik zei tegen onze Jaan: Dat is nou echt een baantje voor mij. Ja, zei onze Jaan, kun je daar op het gemeentehuis ook nog de baas gaan spelen. Ik zei: Ja en misschien is er dan wel iemand die luistert’’.
Fieke ut leste Rijens dansmarieke! Dat was het typetje van Marie-Claire Schut, die voor het tweede jaar in de sauwelton stapte. Met een roze/witte jurkje en een roze hoed zag ze er als een echt dansmarieke uit. Fieke vertelde dat ze naar een dansmariekesuniversiteit was geweest. Dat bleek niet eenvoudig: ,,Dat dansmarieke zijn is gewoon zwaar en dat examen haalt ook bijna niemand he. Die 2 nieuwe hofdames die hebben dat examen ook gedaan en wat denkt te die zijn gewoon gezakt dus ja dan kun de dus gewoon alleen hofdame worden he’’.
Wieteke Witveul. Dat was het typetje van Miranda de Hoon (derde sauweljaar). Met de aanvulling ‘Wieteke, wieteke, wiet, je hoort me wel, maar ziet me niet’ was voor velen al duidelijk dat deze sauwel over wiet zou gaan. Duidelijker werd het nog door het hennepbladerenmotief op haar legging en haar t-shirt. Een citaat uit haar sauwel: ,,Dan woon ik in Hulten, Molenschot, de Rijen, en in het ergste geval in Gils. Zo heb ik al heel wat mensen van der problemen afgeholpen. Maar, waar zal ik beginnen, in Gils. Oke, hebben we Gils in ieder geval gehad……………’’
Terug van weg geweest: Piet Reinieren. Hij stapte in zijn derde sauweljaar in de ton als ‘Fritske d’n DJ van de Rijen. Voor al u(w) feesten en partijen!’ Fritske zag er dit jaar gewoon uit als Fritske, in een rood geruit kostuum en met een gele muts op dus. Zijn sauwel ging onder meer over een verzoek van burgemeester Jan Boelhouwer: "Fritske.. Zou jij kunnen draaien op het afscheidsfeest van Rolf Dols.het zou dan geweldig zijn als jij uit het vliegtuig springt met je parachutje en precies achter de draaitafel op het bordes terecht komt’’. Een parachute-cursus volgde…
Ook terug van weg geweest en voor de negende keer op het sauwelpodium: Annelie Reuser. Haar typetje: Bee. Waarom Bee? ,,Omdat ons pa ook al A had gezegd…’’ Hoe Bee er uit zag? Een grote bos blonde krullen en een zwart t-shirt met daarop de tekst ‘I love Kees (een bietje)’. ‘love’ was afgebeeld in de vorm van een hart. De tekst ‘een bietje’ kon worden afgedekt met een lapje stof, maar soms hield en houdt Bee toch echt wat minder van ‘Menne Kees’. Wanneer? ,,As ie zijn eigen as een koekert gedraagt.’’
Eveneens terug: Lia Willemen, dit jaar voor de vijfde keer in de ton. Zij trad op als ‘Margo van ut onderzoeksburo’. Haar ondertitel: Dan komde heul veul te weten. Margo had een rode pruik op haar hoofd en een shirt vol vraagtekens aan. Die hadden te maken met het onderzoeksburo. Margo deed namelijk ‘heul veul’ onderzoeken. ,,Ik ben nou bezig meej een onderzoek naor de verkeersveiligheid op ut Raadhuisplein. Da is een onderzoek naar een onderzoek wa eigenlijk ook al een onderzoek naar een onderzoek was’’, zo vertelde ze in haar sauwel.
Bij het horen van de naam ‘Werner van Looy’ keek iedereen nieuwsgierig omhoog om te zien hoe hij de trap af zou dalen. Er kwam echter geen sauwelaar naar beneden. Wat bleek: Werner werd in zijn creatie ‘Stan Beeld’ staande op een steekkarretje vanuit de coulissen het podium op gereden. Een wit en stokstijf stil staand standbeeld om precies te zijn. Een levend standbeeld dat na enige tijd bleek te kunnen praten. Vrijwel iedereen had het door: deze creatie stond symbool voor het kunstwerk op het Raadhuisplein. ‘Stan Beeld. Staat even stil bij wat er op de Rijen gebeurt’ was de titel van zijn sauwel.
D’n ouwe Hannes, Hans Mallens dus, is bij het sauwelpubliek geen onbekende. Zijn sauwel had dit jaar als titel ‘D’n ouwe Hannes is zilver, in ut gouwe sauweljaar’. Hannes had dit jaar heel veel te bespreken, maar stond ook stil bij zijn jubileum. Hij droeg een zilveren strikje en zijn gilet (hesje) was voorzien van zilveren pailletten. Hij besloot zijn sauwel als volgt: "Ja meesse zo verzinnen we (Hans en zijn echtgenote) samen onder het genot van un glas wijn, al 25 jaar onze sauwel, en in die 25 jaar is zij mee ons Mirjam, er ok alle 3 de avonden bij geweest, nie ene keer overgeslaan, wat er ok gebeurde. En daar wou ik ze nouw eens, hier, vanuit de ton hartelijk veur bedanken’’.
Wie dacht dat Marie-Claire Schut de enige danseres was, had het mis. Het sauwelspektakel kende dit jaar namelijk een nieuw programmaonderdeel, een optreden van een dansgroep. Vier meiden die de leeftijd van de dansmariekes ontgroeid zijn, maar nog steeds graag dansen. Onder leiding van dansjuf Amy gooiden Aislinn, Sterre, Nikita en Lizanne de ‘beentjes van de vloer’. Ze oogstten bewondering en een welverdiend applaus. Applaus was er ook voor de muzikanten die de toch al vrolijke sauwelavonden van vrolijke noten voorzagen. Dit jaar werd de muziek verzorgd door De Hofrakkers, RodL en Saomegevat.
Tijdens het sauwelweekeinde werd er zoals altijd heel veel gelachen, maar dit jaar was er behalve van een lach ook sprake van een spreekwoordelijke traan. Van echte tranen misschien wel. Er werd namelijk stil gestaan bij het overlijden van Jos van Laerhoven, sauwelaar in hart en nieren. Jos overleed in september 2019 en wordt door velen gemist. Het eerbetoon aan hem had de vorm van een oorverdovend en langdurig applaus. Na het sauwelspektakel was het tijd om samen nog wat te sauwelen, uiteraard onder het genot van een drankje. Daarna ging iedereen op weg naar huis, maar niet voor lang, want carnaval valt vroeg dit jaar. Het thema van Wringersgat: We draoien deur!